Acemi Aşık

ikimiz de acemi birer aşıktık o zamanlar sen yollarda eski bir aşka ağlıyordun bense kendimi usta zannediyordum bu işlerde yağmur gibi akıp giden yıllardan geriye ne kaldığını bilmiyordum seni tanıyana dek ama farkındaydım yinede ne zaman seninle olsam tanıdık bir kus cıvıltısıyla uyanıyordum her sabah şimdi ise kırılgan mektuplar yazıyorum hangi adrese göndereceğimi bile bilmeden namımın olsun ben sende ülkemi sevdim hüzün dolu yağmurlarla tasan boynu bükük nehirleri ben sende yolları sevdim dallarına hiç bir kusun kopmaya bile yanaşmadığı ağaçlarla kaplı yolları ikimizde acemi birer asıktık o zamanlar ve çoğu zaman ne yapacağımızı bile bilmeden serseri dolaşırdık sokaklarda!!!...

Acıların Kıyısında
	Çocuk düşlerimizle bir dünya kurmuştuk Yüreğimizi çevirmiştik güneşe acıların kıyısında oturmuştuk karanlıklar sürdü bizi ateşe Yapraksızdık, güz mevsimiydi vurdular türkümüzü, kırdılar sesimizi Dalgakıran dönemiydi Koyaklar unutmadı adresimizi Sevdasız aşksız kalmıştık umuttu dağların ardı hep büyük hülyalara dalmıştık yanımızda yiğitler vardı

Bahar Sevdalarında Üşürsün

sönen bir ufkun aydınlığında beyaz sevda esintileri gelirken yüreğine, son vapurun kalkacağı rıhtımda,görmeden sevda güneşini, gidecekmisin sen. seni görmek için gelirim istersen,son kez sana sevda pınarlarından, bana ancak benden çok sen yetersin,anlarsan eger yüregimin avuçlarında. sevdanın her hecesi aşktır bana,ismine sevgiler yazıldı, ölümü olmayan, kirpiklerim örtsede gözlerimi,vuram vuram yıllar gelir,usanmaz beklerim seni. bahar sevdalarında sevdamla üşürsün bedenin titrer,bensizliğe sarılırken, ağıtlarımı koynumda gizledim,ağladığımı görme sakın,hüzün akşamlarında.....

Bakışının Karanlığına

Bakışının karanlığına hapsolan güneş Yağmur sıcaklığında mevsimleri, Şahdamarından yakalar hasretin. Bir acı hikayedir zaman Çatlayan dudaklarında Repertuarımda yalnızlık Kabarık bir müzikaldir Re’si kırık notalarım Hüzzam makamında Gamlı çalar sazım hep aynı türküyü Buruk sevdaların Çöllerde düşen bahtı kara resitalleri Bir anka kuşundan kalan küller İşarettir direnen güller Yeşeren zaferlere Sancısı başlar eylülün Doğumları doğuran bir yükseliş türküsü Kırılan plaklarda çalan Ölümün busesi konar taş kesilen alnıma Baykuşlar istedikleri kadar konsun Darağacına yakın çatılara Uğursuzluk onun eseri değil Gölgesi düşen talihimin Kırlangıç küstüren gökyüzü Camı açılmamış pencereden içeri girer Mavi düşlerime Gül hala solmamıştır zihnimde Sen solarsın lakin yüreğimde Gidişin ayın vuruluşu kalbinden Geceye kan bulaşır Yıldızlar kurşuna dizilirken

Caddeler

Sonsuzdan gelip Sonsuza uzanan Bir caddedir hayat yolu Bakımlıdır bazı kaldırımları Taş topraktır bazıları Gidişi olup dönüşü olmayan Bir caddedir hayat yolu Sağa sola kıvrılan Sokaklar... Sokaklar... Ah! o sokakların Kimisi ışıl ışıldır geceleri Kimisi ay ışığını görmez besbelli Her köşe başı parselli Girerken ödersin ücreti Kimisi bahşişler savuşturur havalara Kimisi muhtaç küf kokan tokluklara Tefeciler pohpohlanır da Satın alınır alın terleri üç kuruşa Satılık yürekler vardır dükkanlarda Satılıktır sevdalar, dostluklar Gidişi olup dönüşü olmayan Bir caddedir hayat yolu...

Canına Can Verdim

Canına can verirdim Sen bir nazlı gül olaydın dalına yaprak olurdum canına can verirdim acına toprak olurdum sen bir damla yaş olaydın başına bulut olurdum düştüğün denizlerden her damlanı bulurdum sen bir türkü olaydın kıskanırdım rüzgarlardan kalbime koyardım sesini yalnızca ben duyardım tual olaydın fırçalarıma sevginin rengine boyardım ne okşardım saçını ne öpmeye kıyardım ne elveda eder ne görmeye doyardım sen de sevseydin beni başımın üstüne gezdirirdim kalbimin içine koyardım canına can verirdim kanına kan veririrdim sende sevseydin beni sende sevseydin beni yağmur olur yağardım bulut olur ağardım yoluna toprak olurdum dalına yaprak olurdum sen de sevseydin beni sende sevseydin beni aşkına çıra olurdum pervane olurdum ışığına etrafında döner dururdum sende sevseydin beni önüne yol olurdum kapına kul olurdum sende sevseydin beni sen de sevseydin beni canına can verirdim kanına kan verirdim sen de sevseydin beni…

Cevap Ver!

Gözümden dökülen bir gözyaşımın Bedeli kaç kuruş bilir misiniz? Çatlamakta olan sabır taşımın Hakkını ödeyebilir misiniz? ... Nice sevdaların hicranı bende Siz sevdanızdan habersiz misiniz? Dostun,karşında acı çekerkende Siz hayata gülebilir misiniz? ... Gidebilir misiniz sırt çevirip? Söyleyin,gerçekler çıksın ortaya Yoksa,beraber devranı devirip Bilelim,nerdeymiş edep ve haya... Bulamadım orta yolu,ben neden? Yanlış olan,çok ama çoksevmek mi? Nerede şimdi,beni bir bir terkeden? Benden isteğin,ateşten gömlek mi?

Daha Ne Bekliyorsun

Daha neyi bekliyorsun çık da gel Ayrılığı tattırmak mı amacın Kim senin önüne koyuyor engel Yüreğinden attırmak mı amacın Zaten özlettin kendini aylardır İnan gönlüme bir asır kadardır Yüzünü ne bilen ne gören vardır Kendini unutturmak mı amacın Gönlümce sevgimin senden umarı Sana bağlı hayatın,can damarı Kesersen felek indirir şamarı Yaramı kanattırmak mı amacın Boş vermelere borçlandım neşemi Bilmez miyim kötüye gidişimi Yoksa düşürceğin yer baş köşemi Kafamı oynattırmak mı amacın

Dalarken Gözlerine

( içimde bulutsun , bu yürek seni nasıl unutsun... ??) bir bulut sandım seni bu da yağar gider demiştim nerden bilecektim kirpiklerimden döküleceğini razıyım ya gözümün önünde gökyüzünde kal ya beni de götür bu özlemi uyutamıyorum yine gölgen üstüme yürüdü özlem dolu dolaşmalarım ondan ömrümden uzun olsa da bu aşk her gece sensiz gece aysız doğmazken bu sevginin işkencesine katlanarak yaşıyorum her gün çürürken özleminde ölüm bile hoş gelir sensizlik artık zehir gibi seni senden istiyorum bak kapadım gözlerimi düşlerime düşersin diye bir başka yaşamaktayım bir başka ölürken gel vefasız olma bu mahsun sevgime karşı istemem sen dışında kimse gelmesin yanıma görmek istemem kimseyi dalarken gözlerine

Efsane aşkım

soğuk kış gecelerinde tarifsiz bir karanlığın tam ortasındayım gözyaşlarım süzülür ılgıt ılgıt yanaklarımdan bitmeyen hüzün tükenmeyen kederler taşırım benliğimde haykırsamda yalnızlığımı boşadır bulamam derdime çare. Aşkların efsane olduğu mutluluğun kutsal sayıldığı devirlerede yaşamadım ben. benim devrimde aşklar eğlenceliktir. basit yaşanır basit ölür. ne gözyaşı dökülür pınarlardan nede acı çekilir gidenin ardından böyle bir devirde tutuldum ben sana düştü kalbime bir ateş yanar durur alev alev ne uykularım kalır ne huzurum dedim ya böyle bir devirde rastladım efsane aşkıma

Ellerinden Tutup Yemin Ederken

İnandım ayrılık yok bize derken Çaresiz bırakıp çeki giderken Cezanı ben değil Allah'ım versin Dilerim Allah'tan ecelin gelsin Kapında çok gecem sabah olurdu Dostlarum hep beni sarhoş bulurdu O bitmez nazların beni de yordu Cezanı ben değil Allah'ım versin Dilerim Allah'tan ecelin gelsin Mutluluk yerine acı bulasın Bir lokma ekmeğe muhtaç olasın Selamsız sabahsız yalnız kalasın Cezanı ben değil Allah'ım versin Dilerim Allah'tan ecelin gelsin

Fahriye Abla

Hava keskin bir kömür kokusuyla dolar, Kapanırdı daha gün batmadan kapılar. Bu, afyon ruhu gibi baygın mahalleden, Hayalimde tek çizgi bir sen kalmışsın, sen! Hülyasındaki geniş aydınlığa gülen Gözlerin, dişlerin ve ak pak gerdanınla Ne güzel komşumuzdun sen, Fahriye Abla! Eviniz kutu gibi küçücük bir evdi, Sarmaşıklarla balkonu örtük bir evdi; Güneşin batmasına yakın saatlerde Yıkanırdı gölgesi kuytu bir derede. Yaz, kış yeşil bir saksı ıtır pencerede; Bahçende akasyalar açardı baharla. Ne şirin komşumuzdun sen, Fahriye Abla! Önce upuzun, sonra kesik saçın vardı; Tenin buğdaysı, boyun bir başak kadardı. İçini gıcıklardı bütün erkeklerin Altın bileziklerle dolu bileklerin. Açılırdı rüzgârda kısa eteklerin; Açık saçık şarkılar söylerdin en fazla. Ne çapkın komşumuzdun sen, Fahriye Abla! Gönül verdin derlerdi o delikanlıya, En sonunda varmışsın bir Erzincanlıya. Bilmem şimdi hâlâ bu ilk kocanda mısın, Hâlâ dağları karlı Erzincan’da mısın? Bırak, geçmiş günleri gönlüm hatırlasın; Hâtırada kalan şey değişmez zamanla, Ne vefalı komşumuzdun sen, Fahriye Abla!

Firari Aşk

Hafif meşrepli arzularca kuşatılmış Dağ bayır serpilmiş gerilla yüreğim Devriyeler kol geziyor Mıntıkam ateş çemberi Kurşunlar sürülmüş namluya Gıyabımda vur emri... Kuş uçurtmuyorlar düş mahsülü şafaklarda Yaralı ve kaçak kokusu almış besili itler Eşgalim yansımış ayışığına Anılar katlime ferman Cebimde bulunmuş hıyanete uğramış emanetler... Firari duyguların esiri olmuşum Pusular sonbahar hüznü Baskınlar yıldızlar geçidi Tütsülenmiş türkülerle yoğrulmuşum Kan kaybediyorum umarsız Nabzım kördüğüm Keskin Nişan sırtımdan vurulmuşum... Medet budalası umutlar Serzeniş baş belası İnandığın sevdalar adına Başkoyduğun kavgalar aşkına Gelip sığınmışım kapına Aç yüreğini Yum gözlerini Ele verme beni...

Gece ve Ben

Ne sabahı olur artık bu gecenin Nede geri gelir ilkbaharım Bulutlar ağlarda için için Bir benim ıslanmaz göz pınarlarım Ah dostum birkaç saat önce Oturuyordun karşımda öylece Şimdi sabah olur mu artık bana Geceyle, ben verdik baş başa Ki çok zor tuttum kendimi Gözlerine değmemek için Buğum buğum akıttım terimi Yüreğim yanarken için için Ne sabahı olur artık bu gecenin Nede geri gelir ilkbaharım Bulutlar ağlarda için için Bir benim ıslanmaz göz pınarlarım

Geç Olmadan Gel

Yılların üzerine asırları bindirmeden Geleceksen bekliyorum, geç olmadan gel... Saçlarımın aklarına, arkadaşlar eklemeden Geleceksen bekliyorum, geç olmadan gel... .. Yanıp da kor olmuş gönül bağıma Sayende doymadığım gençlik çağıma Karları yağdırmadan hasret dağıma Geleceksen bekliyorum, geç olmadan gel... .. Geleceğim karanlık, geçmişim hüzün Rüyalarıma rehberlik eder o melek yüzün Beklediğim tek şey yemyeşil gözün Geleceksen bekliyorum, geç olmadan gel... .. Almadan son nefesimi, sensiz dünyada Ellerini tutar, saçlarını okşarım yalnız rüyada Buluşmadan sevgilim öbür dünyada Geleceksen bekliyorum, geç olmadan gel...